Wild West naar Glitter & Glamour

13 mei 

In de ochtend beginnen we aan onze reis van Page naar Flagstaff. Ook al hebben we de Grand Canyon vorig jaar nog gezien. Het nationale park ligt zowat op de route dus vinden we het de omweg van een paar uur wel waard. 

Nog even indrukwekkend als vorig jaar stoppen we bij de opvallendste uitkijkpunten om de prachtige rotsformaties te bewonderen. Daarna rijden we door naar Flagstaff, Arizona. 

In het hotel komen we aan, en het eerste wat we doen is de verwarming aanzetten. Ongelofelijk maar waar! Buiten is het 25 graden maar binnen zetten ze de airco zo hard dat we met kippenvel rondlopen. Om het warm te krijgen besluiten we maar weer naar buiten te gaan. We pakken de auto richting het centrum van Flagstaff.

Dit kleine stadje heeft een oud bewaard centrum met gezellige winkeltjes. Het is ook een studentenstad en qua sfeer doet het ons ook wel een beetje aan San Francisco denken.

Bij de plaatselijke diner gaan we aan de pancakes met stroop en een dikke laag boter. We zijn de enige in het zaakje en raken aan de praat met de serveerster en de eigenaar. Het zijn erg vriendelijke mensen en binnen een mum van tijd weten we hun hele achtergrond. Als we bedanken voor de derde keer dat de serveerster onze koffie wil bijschenken betalen we en vragen we nog naar aanraders om 's avonds te eten. De eigenaar weet het niet zo goed maar is niet te beroerd om z'n zus even te bellen die inderdaad wat ideetjes heeft voor ons. We bedanken en gaan dan verder met het verkennen van Flagstaff.

Op straat is er veel te doen want er wordt een nieuw televisieprogramma opgenomen. Een soort van 'mijn tent is top' maar dan met eetkraampjes. Vorig jaar was ik op de tv in Amerika en deze keer was het André vol in beeld. Helaas, zullen we het eindresultaat niet kunnen zien want de show zal pas te zien zijn in augustus. 

's Avonds eten we in een Spaans restaurantje wat meer Mexicaanse gerechten heeft maar het smaakt goed. Helaas vergeet de serveerster ons voorgerecht en dat is vooral voor haar erg vervelend want daardoor geven we toch minder fooi. Helemaal geen fooi is in Amerika not done dus als je de service slecht vond dan geef je toch 10% fooi. Zo gezegd zo gedaan en we eindigen de avond in een barretje in het centrum.

14 mei

Vandaag voorlopig de laatste lange rit want we hebben 3 dagen Vegas op het programma staan. De groene omgeving van Flagstaff verandert al snel in het droge en dorre woestijnlandschap naarmate we dichter richting de grens van Nevada komen. 

In de verte doemt de bekende 'Strip' al op. We hebben er erg veel zin in en met Frank Sinatra op de radio rijden we de parking van ons hotel binnen. Het Bellagio. 

Spanning en sensatie want bij het inchecken gaan we de beroemde 20 dollar trick in praktijk brengen. We hebben een gewone standaardkamer geboekt met geen specifiek uitzicht (goedkoopst dus :)) Maar met deze truc geef je  bij het inchecken samen met je credit card een briefje van 20 dollar en vraag je of er eventueel upgrades mogelijk zijn. 

Met onze allerliefste glimlach begroeten we de man aan de incheckbalie. Ik gooi al mijn charmes in de strijd en schuif hem nonchalant mijn paspoort met credit card en daar tussenin de 20 dollar toe en vraag hem naar een eventuele upgrade. Om het aan te dikken zeg ik ook dat we op onze honeymoon zijn dus dat het extra speciaal is. Voor de gelegenheid heeft André ook een ring van mij aan zijn linker ringvinger geschoven. Het plaatje is compleet. 

Gelukkig beantwoord de man onze geste met een grote glimlach en zegt dat hij zal kijken wat hij kan doen. Als een bezetene begint ie te typen en hij biedt ons vervolgens twee opties aan. Of we krijgen een gerenoveerde kamer met nieuw design of we krijgen een kamer in de Spa Tower met uitzicht op de Bellagio fonteinen. Lang hoeven we niet na te denken. In een 5 sterren hotel zullen ook de niet-gerenoveerde kamers dik in orde zijn en als je in het Bellagio zit moet je toch uitzicht hebben op de fonteinen.

Stralend geven we de man onze keus en hij typt nog wat verder en geeft ons dan de sleutel. Na een wandeling van 10 minuten (het hotel is echt gigantisch) komen we bij de liften aan. Ondertussen zijn we deels door het casino gelopen, de binnentuin die heel toepasselijk het thema keukenhof heeft gekregen, het zwembad, de spa en dan hebben we nog niet eens de helft van het hotel gezien. 

We zitten hoog, de zeventiende verdieping. Onze kamer is groot met een enorme badkamer met aparte douche en bad. Een groot kingsize hemelbed en een heerlijk zitje. De gordijnen kunnen automatisch geopend worden en wanneer we dat doen krijgen we ons uitzicht te zien. Een geweldig zicht over de Strip met uiteraard de fonteinen. Elk half uur kunnen we genieten van het waterballet dat telkens veranderd. Direct trekken we de stoelen voor het raam en dan is er nog maar één ding dat we kunnen doen: genieten. 

Nadat we zijn bekomen van al dat moois pakken we onze spullen en gaan we : shoppen! Op naar Caesar's Palace wat naast de deur zit en waar ze de mooiste winkels hebben. Je bevindt je in het hotel maar je waant je in Rome.  Met een heerlijk temperatuurtje in een schemerige setting wandel je door de straatjes met schitterende etalages. Het plafond is geschilderd en lijkt op de lucht met wat wolkjes en overal kom je Romeinse fonteinen tegen. We kijken onze ogen uit en weten allebei een uitverkoopje te scoren. André bij de Guess en ik bij de Abercrombie & Fitch. 

We lopen terug via de Strip waar de temperatuur beduidend hoger ligt. We vergapen ons aan de lichtreclames en enorme hotels. Een bezoek aan Vegas hoort echt bij zo'n reisje Amerika. Na het woeste landschap is het heerlijk om je een paar dagen over te geven aan de weldaad van deze stad. 

De avond is gevallen en we gaan een restaurantje zoeken. In het hotel zijn er meer dan 10 dus keus zat. 

Enne, what happens in Vegas... lees je vanzelf op onze reisblog. (en zie je bij de foto's)

Groetjes André en Joyce