Back to Utah

We zijn weer een paar dagen onderweg dus tijd voor een nieuwe update. Van het koude Montana zijn we weer terug in het aangename Utah waar we onder andere nu al één van de hoogtepunten van onze reis hebben meegemaakt. Het heeft te maken met de ruggengraat van de duivel maar daarover straks meer. 

In West Yellowstone slapen we voor het eerst uit tot een een uur of 8(!). Het wijntje dat we de avond daarvoor hebben gedronken kan daar mee te maken hebben. Gelukkig hebben we deze dag geen druk programma dus op het gemak rijden we terug naar Utah, terug naar Salt Lake CIty.

Terug in de bewoonde wereld kan ik het niet langer houden en wil ik heel graag naar het winkelcentrum wat ik het weekend daarvoor had ontdekt maar wat op zondag gesloten was. Zo gezegd zo gedaan en het was geen enkel probleem om mijn verjaardagsgeld goed te besteden aan een mooi paar leren laarzen. We brengen nog wat meer geld weg in het winkelcentrum en eten 's avonds voor nog geen 20 euro een heerlijke wrap. 

Aangezien het vrijdagavond is lijkt ons een bezoek aan een wijnbarretje wel op z'n plaats. En ook daar zijn de prijzen hartstikke schappelijk (denken wij). Een glas Italiaanse Barolo kost maar 8 dollar dus we twijfelen geen moment. Als we aan het einde van de avond de rekening vragen blijkt dat die prijs voor een half wijnglas  is en dat we dus het dubbele moeten betalen. Hmm, inclusief fooi zijn we drie keer zoveel kwijt als voor het eten dus we besluiten dat onze vrijdagvond hierbij goed is afgesloten. 

De volgende ochtend, na een stevig ontbijt, vertrekken we naar Moab. Hier zijn we twee jaar geleden al eens geweest. Toen zijn we één nacht gebleven en hebben een bezoek aan het nationale park Arches gebracht. Deze keer blijven we twee nachten en staat onder andere een bezoek aan het nationale park Canyonlands op het programma. 

Aan het einde van de middag arriveren we in Moab bij onze verblijfplaats. Een bed&breakfast net buiten Moab met een prachtig zicht op de ruige, rode rotsen die overal te vinden zijn in de omgeving. We worden heel erg hartelijk ontvangen door de eigenaresse van de B&B. De B&B heeft als thema duurzaam en organisch. Van de shampoo tot aan de lakens alles is biologisch en ecologisch verantwoord. Verder scharrelen er een hoop kippen en geiten rond waar we de volgende ochtend verse eieren van krijgen, geitenmelk en geitenkaas. 

Bij het ontbijt ontmoeten we een ander Nederlands koppel. Zij komen officieel uit Limburg maar zijn 6 jaar geleden geemigreerd naar Bonaire. En ja ze kennen die Aletta van Boer Zoekt Vrouw. We moesten weten dat bijna niemand in Bonaire zo primitief leeft als zij dat doet, dus dan weten jullie dat ook :-). Naast Boer Zoekt Vrouw kletsen we nog over wat andere dingen, vooral over onze ervaringen in Amerika. 

Na het ontbijt vertrekken we richting Canyonlands National Park. De hele middag zijn we zoet met het rijden van de scenic route door het park en doen we een korte wandeling naar het bekendste punt van het park : de Marble Arch. Dit is een natuurlijke boog die zorgt voor een soort van natuurlijke fotolijst met uitzicht op de canyons van het park. 

Op de terugweg brengen we ook nog een bezoek aan Staatspark Dead Horse Point. De naam klinkt niet zo vrolijk en ook de legende* erachter is allerminst vrolijk maar de uitzichten zijn prachtig. Heel wat fotomomentjes later rijden we terug naar Moab. Uitgehongerd komen we aan bij de plaatselijke bakkerij. Het is al 4 uur in de middag en we zijn vergeten een lunch mee te brengen. De bakkerij wil net z'n deuren sluiten maar gelukkig mogen we nog naar binnen. De chef die al op het punt stond om weg te gaan gaat terug de keuken in om voor ons nog wat last minute broodjes te maken. Dankbaar storten we ons op de broodjes want een volle maag is wel nodig voor de volgende activiteit die we op het programma hebben staan. 

We hebben namelijk om 17:15 uur afgesproken bij T-Rex Tours (die naam alleen al) voor een 4x4 drive experience bij Hell's Revenge. We hebben geluk want we zijn de enige twee die voor de sunset tour staan ingeschreven en we hebben dus onze gids Ben (een gepensioneerde biker) helemaal voor onszelf. 

We krijgen onze eigen 4x4 buggy en nadat we de veiligheidsinstructies hebben doorgenomen starten we de tour. De gids rijdt in eenzelfde soort buggy voor ons en wij moeten hem volgen. De eerste paar kilometer zijn aangenaam op de geasfalteerde weg maar het duurt niet lang of we komen bij Devil's Backbone (Duivel's ruggengraat) waar de 4x4 tour officieel begint. Voordat we de klim beginnen krijgen we eerst nog een angstaanjagend  verhaal over een koppel wat van de rots is afgereden en met dat in het achterhoofd mogen we zelf de slick rock (gladde rots) oprijden. 

We zetten ons schrap en André manoeuvreert de buggy de Duivel's ruggengraat op. We vervolgen de reis door canyons en over de rotsen, nemen hellingen van 60% en zonder kleerscheuren komen we bij de eerste stop aan. Terwijl ik het fototoestel pak valt het kapje en mijn uv-filter naar beneden in de canyon, gelukkig niet de camera zelf maar erg handig is het niet. Ben is de beroerdste niet en we maken even een detour de canyon in om het kapje te zoeken. Je geloof het niet maar we vinden hem nog terug ook. De UV-filter is gebarsten maar het kapje is nog intact. 

Een aantal stops later is het tijd voor een wissel en mag André plaatsnemen op de passagiersstoel. Ik vind het doodeng maar ik laat mezelf niet kennen en scheur achter Ben aan over grote keien, stenen en door het fijne stof. Ondertussen verdwijnt de zon langzaamaan achter de bergen en komt er een prachtige volle maan voor in de plaats. De speling van het licht is prachtig en bijna niet vast te leggen op foto maar neem maar van mij aan, het is een geweldig gezicht en gevoel om hier zo te mogen rondrijden. 

Voordat we aan de weg terug beginnen wisselen André en ik nog een keer van plek en stoppen we bij wat dinosaurus sporen. De sporen zijn ongeveer 200 miljoen jaren geleden gezet en hebben door alle ecologische en geologische activiteiten  de tand des tijds weerstaan. Het is een bizar gezicht om een afdruk te zien van een poot met 3 grote tenen (de teen is 1,5 keer zo groot als mijn voet) van een dier wat miljoenen jaren geleden rondliep. 

3 uur later is de tour afgelopen en zijn we weer terug bij het begin. Inmiddels is het helemaal donker geworden en is het tijd om verder te gaan. We geven onze gids een dikke fooi en beloven een goede review op tripadvisor te schrijven. Dat zal niet zo moeilijk zijn want dit was een van de stoerste dingen die we tot nu toe hebben gedaan. 

Stoffig en plakkerig hebben we geen zin om uitgebreid te gaan eten. Bovendien is de tour een behoorlijke aanslag op ons budget en daarom doen we lekker makkelijk door de drive thru van de Burger King. 

We smokkelen het eten binnen in de B&B. Fastfood is natuurlijk not done volgens de filosofie van de B&B maar het smaakt op dat moment toch erg goed. Het bewijsmateriaal moffelen we weg in de vuilnisbak in de keuken en na een heerlijke douche kruipen we in bed. 

Vanochtend (8/9) komen we het Nederlandse koppel weer tegen aan de ontbijttafel en twee Amerikaanse dames. De ene Amerikaanse dame is echt een figuur. Erin, de eigenaresse, kan het ontbijt nog niet op tafel zetten of ze schept het al op haar bord. De vrouw is erg vol van zichzelf. Ze zit in het vastgoed, is voedingsconsulent en yoga instructrice. Als ze hoort over onze 4x4 toer besluit ze dat ze ook iets extreems wil doen zoals raften op de rivier. Als ze even later met het andere Nederlandse koppel zit te praten besluit ze om ook te verhuizen naar een andere plek buiten de USA. Kortom: alles wat iemand anders doet, gaat zij beter doen. Vermoeiend. Gelukkig is haar vriendin een hele zachtaardige en lieve vrouw en blijven we nog wat langer aan de ontbijttafel zitten. Wanneer het eten echt allemaal op is gaat iedereen weer z'n eigen weg. Die van ons gaat naar Torrey, Utah. Een korte rit door het prachtige landschap van Utah. Tijdens de reis brengen we een bezoek aan National Park Capitol Reef. Een van de parken waar we tijdens onze vorige reizen niet aan toe zijn gekomen. 

Bedankt voor de leuke reacties op onze verhalen. We vinden het leuk om jullie mee te nemen in onze avonturen. 

Groetjes en liefs
André & Joyce

* De legende gaat dat vroeger de cowboys de wilde mustangs opjaagden uit de vallei naar het plateau tot aan dead horse point. De paarden werden daar ingesloten en de cowboys kozen de beste exemplaren eruit. De rest van de paarden lieten ze achter. Ingesloten stierven de paarden van de dorst met het uitzicht op de Colorado rivier in de vallei beneden hun. 

P.s. De foto's zijn ook weer aangevuld. Veel van de 4x4 route hebben we niet maar wel wat filmpjes. Die proberen we er op te zetten maar dat lukt tot nu toe niet zo goed :-)