Van de Oregon Coast naar Southern Oregon

Tijdens onze laatste update zaten we nog in onze gezellig cottage in Newport. Tot het laatste moment hebben we van dit huisje genoten om vervolgens een bezoek te brengen aan de attractie in Newport: het aquarium. 

Het aquarium viel erg in de smaak al miste Quinn wel de olifanten en giraffen. Toch vond hij de zeeotters ook wel erg leuk en ook een zeester aaien viel in de smaak. Het aller- allerleukste was wel echt de cadeaushop waar Quinn helaas niks mocht kopen. Gelukkig was hij het leed snel vergeten zodra hij de speeltuin zag. 

Na ons aquarium bezoek reden we weer een stukje terug langs de route die we al hadden gereden naar Lincoln City. Daar sliepen we voor het eerst deze reis in een hotel. Een Best Western hotel met een kamer met zicht op zee. De kamer was enorm met een fijn balkon, een verwarmd zwembad en een ontbijt met warme wafels. Ook wel eens lekker zo tussendoor. 

Na een heerlijke nacht slapen, Quinn sliep tot 8 uur (!) pakten we onze koffers weer om verder te trekken naar onze volgende bestemming. Maar niet zonder eerst een tussenstopje te maken bij een outlet centrum want dat scheelt toch behoorlijk. Een paar Levi’s Jeans voor 40 dollar is een tussenstop wel waard. 

Tijdens het middagslaapje van Quinn reden we het binnenland van Oregon in richting Eugene. Een mooie route door een bergachtig landschap met heel veel groen. 

In Eugene hadden we opnieuw een huis gevonden via Air BnB. Zo’n echt Amerikaans huis met 2 slaapkamers, mooie keuken en zo’n enge kelder zoals je die wel eens in horrorfilms ziet. Daar stonden de wasmachine en droger waar ik toch maar even gebruik van heb gemaakt, maar het voelde toch een beetje eng. 

Eugene is de tweede stad van Oregon en heeft al net zo’n fijn sfeertje als Portland. Op zondag spelen we in het park bij een grote openbare speeltuin en ‘s avonds eten we in een oud treinstation. Goede wijn erbij, ja Eugene is wat ons betreft goedgekeurd. 

Na 2 nachten moeten we dan toch echt weer verder al is Quinn het daar niet zo mee eens. Terwijl André en ik de koffers in de auto zetten rent Quinn het huis weer in en doet de deur op slot. En, je raadt het al. De sleutels om het huis te openen liggen nog binnen. Hmm, lichte paniek want hoe gaan we dit oplossen? Het huis is voor de rest hermetisch afgesloten en de eigenaresse van de Air BnB is natuurlijk niet in de buurt. 

We maken er een spelletje van en na, wat voelt als een mensenleven, maakt Quinn de deur van binnenuit weer open. Pfieeuw! Snel de sleutel gepakt. Dit gaat ons niet nog eens overkomen. 

Als we wat van de schrik zijn bekomen gaan we weer op pad maar niet voor we nog even voor de innerlijke mens hebben gezorgd. We stoppen bij de plaatselijke Olive Garden. Een Italiaans restaurant waar we een heerlijke pastaschotel bestellen. Het is echt geen wonder dat alle mensen hier zo extreem dik zijn. De dagschotel die wij eten is al zo’n 860 calorieën. Als je daar dan nog eens de mierzoete cocktails bij optelt die worden aanbevolen of een liter cola ben je zo over de 1000 calorieën heen voor alleen al de lunch. 

We laten ons wel erg smaken maar de rest van de dag hebben wij niet echt trek meer. We rijden verder naar het zuiden van Oregon maar eerst even tanken. Heel bijzonder, bij tankstations in Oregon is het verboden, ja je leest het goed, verboden om zelf te tanken. Je wordt hier dus verplicht bediend. Op zich best wel relaxed want je hoeft enkel je raampje open te draaien, je credit card af te geven en zij doen de rest. 

Met een volle tank rijden we 2 uur naar het zuiden en stoppen we bij Grants Pass. Een slaperig stadje aan de Rogue River. Wij hebben deze keer een hotelkamer geboekt in de Weasku Inn. Een heerlijke lodge met zich op de rivier. 

We laten ons verwennen met wine en hors d’oeuvres van het huis en versgebakken koekjes voor het slapengaan. Dit is de eerste keer dat we geen aparte slaapkamer hebben en dat vind Quinn wel heel gezellig maar voor z’n nachtrust is het niet zo best. Om half 10 ‘s avonds slaapt hij nog niet. Dat weerhoudt hem er overigens niet van om de volgende ochtend al weer om 6 uur fris en fruitig op het bed te springen. Dan heb je in ieder geval iets aan je dag zullen we maar zeggen. 

De lodge heeft ook een heerlijk ontbijt en na het ontbijt gaan we het erop wagen. Onze eerste, echte hike deze vakantie. We zijn goed ingespannen met water, snacks, zonnebrandspray, muggenspray en een rugdrager waar Quinn in kan zitten als hij te moe wordt. Lachten we hiervoor altijd ouders uit met zo’n belachelijke drager. Nu lopen we er zelf mee te paraderen. Zo zie je maar, alle principes overboord als je een kind hebt. “Go with the flow” is het nieuwe motto. 

We hebben een hike uitgekozen die als “easy” is gemarkeerd want voor ons is het toch ook al weer een tijd geleden. Het valt ons direct op dat er best wel wat vliegen en muggen rondzwermen. Nog maar een beetje muggenspray en daar gaan we. 

Na een kwartier wandelen worden we helemaal gek van de muggen die in onze mond, onze ogen, onze neus, gewoon overal vliegen en breken we de hike af. We hebben een mooie beekje gezien maar echt van de natuur genieten was er niet bij. We doen nog wel eens een poging maar voor vandaag trekken we ons lekker terug in de lodge met prachtig uitzicht en een glas wijn. Dan maar wat minder sportief. 

Morgen rijden we verder naar Crater Lake National Park. Het enige National Park in de staat Oregon. We zijn erg benieuwd of het meer echt zo mooi als de reisgids doet beloven. 

Lieve groetjes

André, Joyce & Quinn